Zalety chowu ściółkowego

Hodowla kur niosek może być prowadzona z wykorzystaniem różnych metod. Ze względu na rosnącą świadomość konsumentów, niesłabnącym zainteresowaniem cieszy się chów ekologiczny oraz wolnowybiegowy, a z tego samego powodu jajka pochodzące z chowu klatkowego są coraz częściej wycofywane z dużych sklepów. Pomiędzy obiema skrajnie różnymi biegunami prowadzenia ferm znajduje się nieco zapomniany chów ściółkowy – tłumaczymy, na czym dokładnie polega oraz jakie są jego największe zalety.

Na czym polega chów ściółkowy?

W chowie ściółkowym kury na stałe przebywają w dużych i zamkniętych pomieszczeniach i w przeciwieństwie do chowu ekologicznego oraz wolnowybiegowego są pozbawione kontaktu ze światem zewnętrznym. Z drugiej strony mają jednak sporą swobodę poruszania po obiekcie, co wyróżnia ten rodzaj hodowli od klatkowego, gdzie zwierzęta są przetrzymywane w klatkach dla drobiu.

Chów ściółkowy, zwany również podłogowym, zawdzięcza swoją nazwę głębokiej ściółce (najczęściej jest to słoma zbożowa lub wióry), która pokrywa całą powierzchnię hodowlaną:

Zadaniem tej specjalnej warstwy jest przede wszystkim zabezpieczenie ptactwa przed wychłodzeniem od zimnej posadzki, ale także pochłanianie wilgoci oraz ochrona młodych przed okaleczeniami, oraz urazami – dodaje specjalista reprezentujący firmę Bio-Eggs, dystrybutora urządzeń do hodowli drobiu.

Czym charakteryzuje się chów ściółkowy?

Warunki, jakie powinny panować na fermie wykorzystującej chów ściółkowy są ściśle regulowane przez przepisy Unii Europejskiej. Wytyczne określają m.in.:

• maksymalną gęstość obsady (wynoszącą 9 kur na 1 m²),
• powierzchnię ściółki przypadającą na jednego osobnika (jest to co najmniej 250 cm²),
• odstępy między grzędami (dokładnie 30 cm lub 20 cm w przypadku sąsiedztwa ściany),
• szerokość grzędy przypadającą na jedną kurę (minimum 15 cm; sama grzęda powinna być też pozbawiona jakichkolwiek ostrych krawędzi, które mogłyby okaleczyć ptactwo).

Jakie są plusy chowu ściółkowego?

Chów ściółkowy jest znacznie mniej stresogenny dla ptaków niż chów klatkowy – wynika to zarówno z większej przestrzeni i swobody poruszania, jak też bardziej zróżnicowanego środowiska (kury mają dostęp do gniazd i grzęd). Niższy poziom stresu przekłada się z kolei na mniejszą agresję wśród inwentarza, dzięki czemu rzadziej dochodzi do wzajemnego atakowania się osobników czy też aktów kanibalizmu (przez co w większości przypadków nie ma potrzeby przycinania ptakom dziobów oraz pazurów, co stanowi powszechną i zarazem bardzo kontrowersyjną praktykę w chowie klatkowym).

Co ciekawe, chów podłogowy w niektórych aspektach jest nawet korzystniejszy dla zdrowia ptaków oraz jakości produkowanych przez nich jaj od innych rodzajów hodowli kojarzonych z wysokim dobrostanem drobiu. Przykładowo, w przypadku wolnego wybiegu nie możemy w pełni kontrolować spożywanego przez kury pokarmu, a same osobniki są też narażone na kontakt z potencjalnie niebezpiecznymi dla zdrowia czynnikami chorobotwórczymi (np. pochodzącymi od innych zwierząt hodowlanych). Chów ściółkowy eliminuje te problemy, ponieważ pozwala na stałe kontrole weterynaryjne, a przy okazji gwarantuje, że nioski spożywają wyłącznie wyselekcjonowaną i dopasowaną do ich potrzeb paszę.

Reasumując, chów ściółkowy stanowi więc udany kompromis pomiędzy dobrym traktowaniem zwierząt i dbaniem o ich stan zdrowia, a dużą wydajnością (hale mogą być nawet kilkupoziomowe), jaką obserwujemy w budzącym wątpliwości etyczne chowie klatkowym.

Wady chowu ściółkowego

Chociaż poziom agresji kur hodowanych w systemie ściółkowym jest zauważalnie niższy niż ma to miejsce w chowie klatkowym, to zbyt duże zagęszczenie osobników może wywoływać u niosek niepożądane zachowania. Nie trzeba się jednak martwić na zapas – agresywne postawy nie powinny wystąpić w przypadku zachowania wytycznych.

Nie da się też ukryć, że zamknięta przestrzeń z pewnością nie zapewni ptactwu takich samych warunków bytowych, co wolny wybieg – możliwość niczym nieskrępowanego poruszania się czy też dostęp do naturalnego światła są czynnikami, które mają niebagatelne znaczenie dla dobrego samopoczucia ptactwa, co przekłada się na jakość i smak jaj.